Nog één keer foto en een korte timelapse van de bloedmaan van afgelopen vrijdagavond en dan zijn we er wel klaar mee.
Gisteravond hebben veel mensen – dankzij de berichten in de pers – massaal naar de bloedmaan gekeken. Met wisselende resultaten overigens doordat er vanuit het zuidwesten bewolking in aantocht was.
In de Alblasserwaard heb ik samen met mijn zoon en schoondochter een plekje met leuk uitzicht van een molen aan de horizon gekozen in de hoop dat de maan vlak achter de molen aan de horizon op zou komen. Met en telelens zou dat een mooi plaatje zijn. Maar dat pakte anders uit. De maan werd door de lichte sluierwolken pas zichtbaar toen deze veel verder boven de horizon stond. Met een telelens inzoomen had geen zin meer. Maar het heeft uiteindelijk toch nog een paar leuke plaatjes opgeleverd en toen de bewolking dikker werd en de maansverduistering op het einde was, konden we tevreden naar huis. ‘Missie geslaagd’.
Het heet overigens een bloedmaan, omdat deze rood gekleurd wordt doordat de maan in de schaduw van de aarde zat en nog deels door het (rode) licht dat langs de aarde gaat, zachtjes verlicht wordt.
Afgelopen periode is het – zoals iedereen gemerkt heeft – bijzonder mooi weer geweest (en dat is het op moment schrijven nog steeds). Ik vond dat ik na een wat lange periode toch ook weer eens aan de slag moest met de telescoop in mijn sterrenwacht-schuur.
Eerst heb ik geëxperimenteerd met een Canon 5D mark2 camera met een Sigma f=70-200 mm APO-lens op de montering. Ik wilde de sluiernevel in zijn geheel op de foto zetten. Helaas had ik niet goed ‘gemikt’ want de nevel staat net niet goed in beeld. Op deze foto staat de sluiernevel rechtsonder.
Daarna besefte ik dat de sluiernevel beter met Ha- en O3- smalband filters gefotografeerd kan worden. Bovendien heeft de camera dan minder last van storend maanlicht en sluierbewolking. Want ondanks mooi weer, was er toch wel regelmatig sluierbewolking.
Maar om filters te gebruiken moest ik mijn andere (gekoelde en monochrome) Atik-383L camera met filterwiel gebruiken. En deze kan niet op de 70-200 mm lens, dus moet ik een telescoop inzetten waar deze camera met filterwiel wel op past. Eerst met de Vixen ED114 (f=600mm) gefotografeerd. De ene nacht met Ha-filter, de andere nacht met O3-filter. De combinatie van beide opnames levert dan weer een RGB-kleurenplaatje op dat hieronder afgebeeld staat. Ik ben daar wel redelijk tevreden over. Maar dit is slechts een deel van de veel grotere sluiernevel. Dit is – als ik het goed heb – het zgn. westelijke deel van de sluiernevel, NGC6960. Het andere (oostelijke) deel NGC6995 past niet in hetzelfde beeldveld.
Maar ik heb nóg een telescoop: een William Optics 66, f=388mm. Daarmee is het volgende plaatje van dezelfde NGC6960 met alleen Ha-filter gemaakt.
Een groter beeldveld, maar nog lang niet in zijn geheel op de foto mogelijk. Afgelopen nacht heb ik met deze telescoop ook opnames gemaakt van het andere, oostelijke deel van de nevel, NGC6995 en hoop deze dan middels een bewerkingsfunctie dat ‘Merge Mosiac’ heet tot 1 volledig plaatje van de sluiernevel te kunnen samenstellen.
Wordt vervolgd (als het weer meezit).
In deze korte time-lapse video is het verschil te zien van nachtelijke opnames van de sterrenhemel zoals ik die onlangs in Nederland en in de bergen op Kreta gemaakt heb.
De eerste opnames zijn in juni 2018 gemaakt vanuit de bossen bij Putten. De opnames die daarna volgen zijn in mei 2018 gemaakt 10 km de bergen in op Kreta, ten zuiden van Rethimnon. Nu moet ik er bij zeggen dat ik bij de opnames in de bossen van Putten last had van sluierbewolking, maar toch blijft het ongelofelijk wat een groot verschil het uitmaakt waar je je bevindt om goede opnames te kunnen maken.